بر جان خانه کینه‌ای شعـله‌ور افتاد            آنـقـدر زد آنقـدر زد آخـر در افـتاد

ای‌کاش می‌چـرخید از لـولا در، اما            در وا نـشد افـتاد، روی مـادر افـتاد

می‌خواست تا در پیش نامحرم نیفتد            می‌خواست… اما هرچه کرد او آخر افتاد

با یاعلی پا شد ولی مولا زمین خورد            بـا یـا رسـول الله او پیـغـمـبر افـتـاد

فهـمیده بود این باغ بار شیشه دارد            آنقدر زد از شاخه سـیب نـوبر افتاد

یک آیه با میخ در و یک آیه با زهر            یک آیه هم در قتلگاه از کوثر افتاد

در گـوشۀ گـودال مـادر بود وقـتـی            چشمان تیز خنجری بر حنجر افتاد

از آستـین دست شـقـاوت تـا در آمـد            چـشم طـمع بر حـلـقۀ انگـشتر افتاد

یک تیر با هجده هدف یعنی که زینب            یک سنگ خورد از نیزه‌ها هجده سر افتاد